یکی از مهم ترین اقدامات برای عمل آمدن باغ گردو آبیاری است. در طی دهه های گذشته، درصد بالایی از باغ های گردو آبیاری نمی شدند. به‌هرحال، کشاورزان سریع دریافتند که درخت گردو هم از نظر رشد زیاد برای تولید چوبی و هم از نظر افزایش قابل توجه تولید دانه،به‌شدتبه منبع آب مصنوعی واکنش می دهد. بنابراین، امروزه اکثر باغ های تجاری گردو آبیاری می شوند.
اولین قاعده ی کلی، درخت گردوی متوسطی که با هدف تجاری رشد یافته است، سالانه به 1270 میلی متر (50 اینچ) بارندگی نیاز دارد. دومین اصل کلی، درختان گردو به بیش از 50 درصد منبع آب سالانه در طی تابستان (ژوئن، ژوئیه و آگوست)نیاز دارد. به‌هرحال، در یک فصل بسیار خشک (بدون بارندگی)، آبیاری باید در مراحل معین سریع انجام شود. گزارش داده اند که آبیاری در طی فصل زمستان (در مناطقی که بارش بسیار اندک است)، سبب افزایش رشد پوشش گیاهی در فصل بهار می شود.
به¬ علاوه، حداکثر رشد دانه ها در طی هفته های پنجم تا هفتم بعد از شکوفه رخ می دهد. اگر اصلاً بارندگی نباشد، عدم آبیاری در طی این دوره سبب تولید دانه های کوچک بیش از درصد متوسط می شود. اکثر باغداران گردو، درختان را در خارج از محیط سایه¬ی درخت جایی که تحت تاثیر بارندگی طبیعی است، آبیاری می کنند. تنه ی درخت نباید آبیاری شود زیرا، ممکن است سبب گسترش برخی از بیماری ها شود. با این‌حال، اینها فقط چند قانون سرانگشتی مشخص و اقدامات رایج هستند و نباید بدون آنکه خودتان در این مورد پژوهش کنید، از آنها پیروی کنید. هر رشته‌ای متفاوت است و ملزومات متفاوتی دارد. در مراحل کاشت و پرورش بذر انواع گردو آبیاری اولیه بسیار مهم است.
درختان گردویی که با هدف تجاری پرورش یافته‌اند از طریق غرقه سازی، شیار، نوار مرزی،آب‌پاش و سیستم‌های قطره‌ای آبیاری می‌شوند.شرایط آماده سازی خاک درخت گردو بسیار مهم است در بسیاری از موارد، کود آبیاری اعمال می‌شود (کودآبیاری ترکیبی از کوددهی و آبیاری یا تزریق کودهای محلول در آب در سیستم‌های آبیاری است). انجام آبیاری غرقابی هفته‌ای یکبار در طول فصل رشد یک اقدام رایج در مکزیک است. آبیاری میکروجت در استرالیا جایی که درختان گردو در طول تابستان چندین بار در هفته آبیاری می‌شوند، به کار می‌رود. از دستگاه ها و حسگرهای مدرن در خاک به منظور تعیین زمان و مدت آبیاری استفاده می کنند تا از غرقاب شدن بیش از حد درختان جلوگیری شود.
اقدامات پرورش تجاری کنونی گردو نشان می‌دهند که ما باید حداقل سالی یک بار (در تابستان، ژوئیه تا آگوست) حداقل 100 برگ از درختان خود را جمع آوری کنیم و برای تجزیه و تحلیل دقیق مواد مغذی به آزمایشگاه ارسال کنیم. اگر تشخیص دهیم که برگ متوسط کمبود مواد مغذی دارد (برخی از عناصر شیمیایی مهم کمتر از استانداردهای قابل قبول باشند)، می‌توانیم مداخله کنیم و با مشورت با یک بذرشناس و افزودن عنصر مناسب، به عنوان مثال اصلاح مقدار روی با محلول پاشی، مشکلات مواد مغذی را اصلاح کنیم. (در اکثر موارد، محلول پاشی مس، روی و بور پس از برداشت انجام می‌شود).
مقدار طبیعی مهم‌ترین ماده مغذی در زیر فهرست شده است:
حداقل سطوح برگ قابل قبول (هنگام جمع‌آوری در تابستان)
نیتروژن: 2.1 درصد
فسفر و سدیم: 0.1 درصد
پتاسیم: 1 درصد
کلسیم: 1 درصد
منیزیم و کلر: 0.3 درصد
زینک و بور: 20 ppm
مس: 4 ppm
تا آنجایی که نهال های گردو مدنظر هستند، در بیشتر موارد حداقل کود دهی لازم است. بسیاری از کشاورزان 4 اونس کود اعمال می‌کنند. (113 گرم) کود نیتروژن - فسفر - پتاسیم با نسبت 15-15-15 در هر نهال، دوبار مجزا یکی در اواخر بهار و دیگری در تابستان اعمال می‌شود. درختان پس از اعمال کودهای خاکی باید آبیاری شوند. متناوباً، کود آبیاری (تزریق کودهای محلول در آب در سیستم آبیاری) هم ممکن است مناسب باشد.
به‌طورکلی، درختان گردو عمدتاً به شدت به نیتروژن و ثانیاً به فسفر و پتاسیم نیاز دارند. بسیاری از باغداران گردوی تجاری 1300 پوند (589 کیلوگرم) سولفات آمونیوم(ΝΗ4)2SΟ4 سالانه در هر هکتار اضافه می‌کنند. به‌خاطر داشته باشید که 1 هکتار = 2،47 جریب = 10.000 مترمربع و 1 تن = 1000 کیلوگرم = 2205 پوند است. آنها همچنین 1000 پوند(454 کیلوگرم) P2O5 و 500 پوند (227 کیلوگرم) سولفات پتاسیم (K2SO4) هر 3 سال در هکتار اضافه می‌کنند. این مقادیر اغلب به 2-3 مورد اعمال کود که از اوایل بهار شروع می‌شوند و در پاییز به پایانمی‌رسند، تقسیم می‌شوند. با این‌حال، اینها برخی از اقدامات رایج است که در باغ های درختان بالغ گردو اعمال می‌شوند و نباید بدون آنکه درمورد آنها تحقیق کنید، از آنها پیروی کنید. همچنین، به‌ویژه هنگام افزودن مقادیر زیاد نیتروژن، به‌خاطر داشته باشید که نیاز مضاعفی به بررسی مکرر pH خاک و افزودن آهک به‌منظور افزایش آن به سطح مناسب وجود دارد.
کود دهی عالی درختان بالغ گردو را می‌توان با افزودن کود حیوانی مدیریت کرد. بسیاری از کشاورزان سالانه یا هر دو سال یکبار 10 تا 20 تن کود حیوانی در هکتار اضافه می‌کنند. بسیاری از باغداران هنگامی که نمی‌توانند کود با قیمت معقول پیدا کنند، از کود گیاهی،عمدتاً حبوبات استفاده می‌کنند. به همین منظور، گردو کاران حبوبات را در پاییز می‌کارند. طی چند ماه بعد، آنها فسفر و پتاسیم را به مزرعه اضافه می‌کنند تا به رشد سریع حبوبات کمک کنند. در نهایت، آنها گیاهان را شخم می‌زنند و آنها را درست قبل از گلدهی (بهار در ماه آوریل و مه) در خاک قرار می‌دهند. به یاد داشته باشید که مصرف نیتروژن به هنگام تجزیه مواد آلی، افزایش می‌یابد. در نتیجه، بسیاری از کشاورزان (در زمان شخم زدن) نیتروژن را (به شکل نیترات) به خاک اضافه می‌کنند تا مانع از کمبود نیتروژن شوند (از یک بذرشناس معتبر بپرسید).
به هر صورت، اینها فقط اقدامات معمول هستند که نباید بدون آنکه خودتان در این مورد پژوهش کنید، از آنها پیروی کنید. هر رشته‌ای متفاوت است و ملزومات متفاوتی دارد. بررسی مواد مغذی و pH خاک قبل از استفاده از به‌کاربردن هر روش کود دهی الزامی است. تجزیه و تحلیل برگ ها به منظور تشخیص و اصلاح کمبود مواد مغذی در درخت گردو باید همیشه پس از مشورت با یک برزگر معتبر انجام شود.
شهر خلال بزرگترین توزیع کننده بنه ، پسته ، بادام .... با بهترین کیفیت در ایران می باشد . برای اطلاع در مورد قیمت پودر پسته ، خرید پودر پسته ، خرید پسته کوهی با ما تماس بگیرید .
مدیر سایت
درختان گردو، نسبت به سایر درختان میوه(سیب، مرکبات و ...) نیاز به هرس کم تری دارند. اما هرس آن ها تابع همان شرایط هرس سایر درختان میوه است. به طور اختصار، ما درختان جوان را در سال اول یا دومین سال زندگیشان هرس(شکل دهی) می کنیم تا شکل آن ها منظم شود( بدنه تاجی شکل).
مشاهده مقاله
مدیر سایت
پسته در میان برخی از قدیمی ترین آجیل هایی که بشر در اختیار دارد ، رتبه بالایی دارند . بیشتر از آن ها برای پخت و پز استفاده می‌شود و برخی از مردم آن ها را جایگزین سالمی برای وعده های پرخطر کربوهیدرات می‌دانند. اصطلاحا ، پسته جزو میوه جات است اما مردم ترجیح می‌دهند آن ها را در دسته بندی آجیل قرار دهند ، مخصوصاً کسانی که از آن ها برای پخت و پز استفاده می‌کنند
مشاهده مقاله
